Speel jij ook graag spelletjes? Wij waren een weekendje weg met vrienden die erg van spelletjes houden. Gezellig. Mijn favoriet van het weekend was ‘codenames’. Het was spannend en gezellig. Er werd veel gelachen en de grapjes gingen over en weer. Ik weet eigenlijk niet eens meer wie er won of wie er verloor. Dat deed er ook niet toe. Het ging om de gezelligheid.
Ik heb in mijn leven ook vaak een ander spel gespeeld. Ik had niet eens door dat ik dat spel speelde. En het heeft mij eigenlijk helemaal geen plezier opgeleverd. Eerder stress en somberheid. Het is het spel ‘Who is right’. Ik vond dan dat ik gelijk had en ging dat met heel veel argumenten uitleggen aan de ander. In het begin rustig. Maar als de ander steeds met tegenargumenten kwam werd de toon feller en harder. Aan het einde van het spel was er eigenlijk nooit een echte winnaar en gezellig was het al helemaal niet meer. We waren allebei ontstemd.
Ik zie dat spel veel gespeeld worden om mij heen met soms desastreuze gevolgen. Mensen die eerst in harmonie samenwerken en steeds meer tegenover elkaar komen staan omdat ze dat spel dagen-, weken-, maandenlang blijven spelen. Steeds op zoek in het gedrag of de acties van de ander om aan te tonen dat de ander ongelijk heeft en jij dan natuurlijk gelijk. Ik ben goed en hij is fout.
Uiteindelijk vind ik dan dat als blijkt dat de ander geen gelijk heeft, fout zit hij of zij ook straf verdient en zich moet schamen omdat hij of zij fout zat.
Is er een andere manier? Een manier zonder goed of fout? Ja, dat is er. Zoek onder de argumenten van de ander naar wat voor die ander echt belangrijk is? Waarom wil hij het op die manier? Wat zit er onder? Welke verlangen? Welke behoefte? Welke waarde? En welke behoefte heb ik zelf? Waarom wil ik dit zo graag? En dan kun je tegen de ander zeggen: ’Ik zou graag een manier vinden om aan beide behoeften te voldoen’.
Een voorbeeld. We hebben een vrije avond en ik wil graag iets gezelligs doen. Mijn man heeft zin om lekker de krant te lezen want daar is het door drukte niet van gekomen. Ik begin al bijna met het spel ‘who is right’. O, ja hoor hij gaat weer de hele avond saai de krant lezen en met mij wordt geen rekening gehouden. Zo word ik gedwongen ook te lezen en jij wil ook helemaal nooit even iets gezelligs doen …. en ….. en. Nou je kunt het zelf misschien wel aanvullen. Mijn man zou dan kunnen reageren met allerlei tegenargumenten: ‘Wow kun je er geen rekening mee houden dat ik een drukke week heb gehad? Dwing je mij ‘gezellig’ een spelletje te doen als ik er helemaal geen zin in heb? Denk je dat jij …………. en….en ….en. Nou ja vul het zelf maar in. Gelukkig ontdek ik het op tijd. Ik vraag hem of hij ontspanning en rust nodig heeft en daarom even de krant wil lezen? Ik wil graag gezelligheid en plezier en samen zijn. We bedenken een oplossing die tegemoetkomt aan beide verlangens. Ik kan iemand anders vragen een spelletje te komen spelen. We kunnen eerst even een klein spelletje doen en dan allebei lezen. We kunnen samen een documentaire kijken die we allebei interessant vinden? Genoeg manieren om aan beider behoeften te voldoen. En toen bleef het gelukkig ook gezellig in huis.
