Laatst werd mij gevraagd om een video te maken van een training die ik gaf. Ik kon dan feedback krijgen over wat er goed ging en wat er beter kon. Klinkt prima toch? Nou ik bekeek de beelden ook zelf. Pffffffffff wat ik allemaal zag. Ik deed dit niet goed, mijn haar zat gek, die jurk stond toch minder leuk dan ik dacht, ik vergat daar iemand die iets wilde vragen, ik gebruikte het woord moeten en dat wilde ik juist niet, ik…., ik ….. Ik zag 100 dingen die niet goed waren. de dingen die goed gingen deden me niks. Perfect wilde ik zijn.
Ik oordeelde keihard over mezelf. En toen vond ik dat weer moeilijk omdat ik niet wil oordelen over mezelf en ook niet over anderen.
Gelukkig hielp een lieve coach van Geweldloze Communicatie mij aan een mooi inzicht. Ze vroeg wat mijn perfectionisme mij gebracht heeft. He. wat was dat nu voor vraag. Ik wilde toch juist van mijn perfectionisme af! En toen ineens zag ik het. Mijn perfectionisme is ook een motor in mijn leven geweest. Een motor om kwaliteit te leveren, gaf me energie, zette me aan tot actie, bracht diepgang, kennis en verbinding.
Nu kan ik genieten van wat ik realiseer en ben me er gelijk bewust van dat ik niet alles perfect hoef te doen. Als dat gevoel overheerst en mij paniek geeft weet ik dat ik even geruststelling nodig heb. Dan zeg ik even in stilte tegen mezelf ‘Je bent oké Elly. Je mag leren en ontwikkelen. Het hoeft niet in 1 keer helemaal goed. Er is een proces gaande en dat brengt je ergens.