Ik vond het een mooie toespraak van de koning. Hij zei ‘Ieder van ons heeft zijn eigen verhaal. We zijn immers allemaal heel verschillend. We kijken op heel verschillende manieren tegen het leven aan. Steeds weer – bij iedereen – is er de behoefte om gehoord te worden. Kijk naar me, luister naar me. Verplaats je in mijn situatie. Laat me erbij horen. Laat me een bijdrage leveren. Het ontbreekt ons niet aan verhalen maar het kost ons soms moeite om ernaar te luisteren en de mensen erachter te zien. Te midden van alle onzekerheid is de mens op zoek naar verbinding. Zelfs onder het dikste pantser leeft het verlangen om samen met anderen aan een betere toekomst te werken’. (einde citaat)
Een oproep om echt te luisteren naar de ander. Zonder meteen een eigen mening te geven, een analyse op de ander los te laten of met een eigen idee of voorbeeld te komen. Echt oprecht luisteren. Nog niet zo eenvoudig, vooral als die ander dingen zegt die mij boos maken of verdrietig.
In mijn training leer ik je in 7 stappen om empathisch te luisteren.
De eerste stap is dat ik mijn hart oprecht open zet naar de ander en luister wat die ander zegt en mijn oordeel ‘parkeer’. Ik probeer niet geen oordeel te hebben. Die heb ik namelijk toch wel. Dat oordeel plopt op zonder dat ik daar haast invloed op lijk te hebben. Ik besluit daarom mijn oordeel te parkeren en mij helemaal open te stellen voor die ander en te horen wat die ander zegt. Ik luister b.v. oprecht naar iemand die grote twijfels heeft bij vaccineren tegen COVID.
Ik herhaal wat ik de ander hoor zeggen en vat soms samen wat ik heb gehoord. Zo weet de ander dat hij/zij echt gehoord is. ‘Mensen die die prik krijgen zouden wel eens veel risico kunnen lopen qua gezondheid? Hoor ik je dat zeggen’?
Soms raad ik naar een gevoel of een behoefte dat ik onder het verhaal hoor. ‘Voel je je boos omdat je bang bent dat iedereen die zich laat vaccineren misschien daar nadeel in zijn of haar gezondheid van zal ondervinden? Vind jij veiligheid en onafhankelijkheid heel belangrijk’?
Ik vraag of er nog meer is wat die ander erover wil vertellen en ik vraag of de ander iets nodig heeft? Misschien vertelt zij wel hoe onbegrepen zij zich voelt. Dat zij er met niemand over praten kan omdat zij meteen in een hokje van ‘wappie’ wordt gestopt. Dat zij zich daarom maar stil houdt maar zich nu wel eenzaam voelt. Ik kan dat wel meevoelen. Ik voel me ook wel eens eenzaam en wil ook graag gehoord worden en ik vind veiligheid ook belangrijk.
Is dat de gezamenlijkheid waar de koning het over had? En dat onder een vermeend pantser iedereen dezelfde behoeften heeft als ik?
Tenslotte kan ik vragen of de persoon ook wil horen wat het met mij doet. Ik kan zowel ja als nee horen op die vraag. Wil iemand dat op dat moment niet horen wat ik denk, dan is dat ook goed. Dat komt dan wel een andere keer. Wil iemand het wel horen dan kan ik vertellen wat ik voel bij het vaccinatiesysteem en welke behoeften van mij daarbij van belang zijn. Misschien ook wel veiligheid en gezondheid?
Ik hoop op die manier een oprecht gesprek te kunnen voeren, ook of misschien wel juist, met iemand die een hele andere mening heeft dan ik.
Wil je dit empathisch luisteren oefenen? Kom 18 en 19 maart naar mijn open training in Lelystad.
Luisteren is meer dan horen wat een ander te vertellen heeft.
De kunst van Luisteren is om aan te voelen wat een ander kwijt wil en dat dan ook echt aanhoren.
Zo zie ik het ook Moes. En dat is een hele kunst die het oefenen waard is denk ik. Het heeft mij veel opgeleverd in mijn leven.